ستمگری که هیچگاه به بهشت ساختگی‌اش نرسید...

آیات 6 تا 8 سوره مبارکه «فجر» به بیان ماجرای بهشت شدّاد می‌پردازد، این بهشت را شداّد فرزند عاد ساخت در حالی که وی پیش از رسیدن به این بهشت ساختگی به هلاکت رسید.

در آیات این سوره آمده است؛

«المْ تر کیف فعل ربّک بعادٍ إرم ذات الْعماد الّتی لمْ یخْلقْ مثْلها فی الْبلاد»؛ آیا ندیدی پروردگارت با قوم عاد چه کرد؟ با آن شهر ارم و با عظمت عاد چه نمود؟ همان شهری که مانندش در شهرها آفریده نشده است.

در تفسیر این سه آیه سوره «فجر» اینگونه روایت شده است که؛ «عاد» دارای دو فرزند به نام‌های «شدّاد» و «شدید» بود و در آن زمان حضرت «هود(ع)» مأمور هدایت عاد و قومش شد، بعد از مدتی عاد از دنیا رفت و فرزندانش با قلدری جمعی را به دور خود جمع کرده و به فتح شهرها پرداختند و با زور و ظلم و غارت بر همه جا تسلط  پیدا کردند که در این میان ‌شدید نیز از دنیا رفت، و شدّاد تنها شاه بی‎رقیب کشور پهناور شد و غرور او را فرا گرفت.

حضرت «هود(ع)» شدّاد را به خداپرستی دعوت کرد، و به او فرمود: «اگر به سوی خدا آیی، خداوند پاداش بهشت جاوید به تو خواهد داد»، وی گفت: بهشت چگونه است؟ «هود(ع)» بخشی از اوصاف بهشت خدا را برای او توصیف کرد؛ شدّاد گفت: اینکه چیزی نیست من خودم این گونه بهشت را خواهم ساخت و کبر و غرور او را از پیروی «هود(ع)» باز داشت.