علت اصلی ردیف نبودن دندان‌ ها ارثی است به این صورت که داشتن دندان ‌های درشت در یک فک کوچک باعث می‌ شود که دندان‌ ها، فضای کافی برای رشد نداشته و در نتیجه دندان ‌ها در اصطلاح عامیانه روی هم درآمده. بهترین راه برای درمان این فاصله استفاده از کامپوزیت نوری است. به این صورت که با استفاده از مواد هم رنگ که برای ترمیم دندان ‌های قدامی استفاده می ‌شود این فضاها پوشیده می ‌شود.

برای درمان دیاستم ها ابتدا باید علت آن مشخص شود و تا حد امکان برطرف شود، زیرا با توجه به علت، طرح درمان هم متفاوت است. برای مثال چنانچه فاصله ها به علت وجود فرنوم باشد، باید ابتدا فرنوم برداشته و جراحی شود و سپس فاصله ها بسته شود وگرنه فاصله ها دوباره ایجاد می شوند. به طور معمول از روش های زیر برای بستن دیاستم ها استفاده می شود:

ارتودنسی (گاهی همراه با جراحی)، ایمپلنت، پروتز های ثابت، لامینیت (پوسته) چینی و کامپوزیت (مواد همرنگ دندان) مستقیم و غیر مستقیم. انتخاب هر کدام از این روش ها ارتباط مستقیم با علت دیاستم دارد. برای مثال اگر علت دیاستم از دست رفتن یک یا چند دندان و جابه جایی بقیه دندان ها و یا فقدان مادرزادی یک دندان باشد، باید ابتدا به وسیله درمان ارتودنسی دندان ها به هم نزدیک شوند و سپس فاصله به وجود آمده به وسیله جایگزین کردن دندان مورد نظر اصلاح شود. مساله مهم دیگر اندازه دیاستم هاست. در صورت بزرگ بودن دیاستم ها نمی توان از روش ترمیم استفاده کرد زیرا حاصل کار دندان های بزرگ و بدشکلی خواهد بود.